کاشت ایمپلنت دندان و درمان ارتودنسی هر دو بهبود قابل توجهی در زیبایی لبخند و عملکرد جویدن ایجاد می کنند. گاهی اوقات برای دستیابی به بهترین نتیجه از هر دو درمان ایمپلنت و ارتودنسی استفاده می شود. در مواردی که بیمار می خواهد هر دو درمان را انجام دهد، مسئله زمان بندی و تقدم و تاخر درمانها اهمیت زیادی پیدا می کند.
ابتدا ارتودنتیست و جراح دهان باید وضعیت دهان بیمار را ارزیابی کرده و برنامه ریزی درمانی برای ایمپلنت و ارتودنسی انجام دهند. در اکثر موارد بیمار باید ابتدا ارتودنسی کند تا فضای کافی برای کاشت ایمپلنت دندان فراهم گردد. به خصوص در مواردی که دندانهای مجاور جای خالی به سمت جای خالی کج شده اند و فضا را محدود ساخته اند، این موضوع اهمیت ویژه ای پیدا می کند. به علاوه دندانهایی که به شدت ناهمراستا شده و از ردیف خارج شده اند باید پیش از کاشت ایمپلنت صاف و ردیف شوند تا بتوان ایمپلنت را در بهترین موقعیت کاشت.

نقص مینای دندان یک نقص رشدی است که با ضعف یا گچی بودن مینا و کم بودن ضخامت یا کیفیت آن مشخص می شود. متداولترین نشانه نقص مینا وجود لکه های گچی سفید، کرمی یا قهوه ای روی دندان است. دندان آسیای بزرگی که اولین دندان دائمی آسیا است (مولر 6 ساله) بیشتر از همه دچار این عارضه می شود.
مینا یک لایه محافظ سفید رنگ است که سطح بیرونی تاج دندان را می پوشاند. مینا سخت ترین و معدنی ترین بخش بدن است. تشکیل لایه مینا فرایندی بسیار حساس است و هر گونه اختلال در مرحله رشد دندان می تواند به نقایص مینا منجر شود. نقص مینا در دندان شیری یا دائمی ممکن است اتفاق بیفتد.

پری کرونیت چیست؟ پِری کرونیت (Pericoronitis) به عفونت باکتریایی گفته می شود که در بافتهای نرم اطراف تاج دندان (بخش سفید رنگ دندان که بیرون از لثه قرار دارد) اتفاق می افتد. "پری" به معنی اطراف و "کرون" به معنی تاج دندان و پسوند "یت" به معنی التهاب است بنابراین پری کرونیت به معنی التهاب اطراف تاج دندان می باشد. شکل- در تصویر بالا تاج و ریشه دندان نشان داده شده اند. تاج بخشی از دندان است که بیرون از لثه قرار دارد و ریشه بخشی از دندان است که در زیر لثه و داخل استخوان قرار دارد. در اغلب موارد پری کرونیت در دندانهای عقل دیده می شود. پیش از این که در مورد عفونت اطراف دندان توضیح بدهیم، باید با اصطلاح "دندان نیمه نهفته" یا "دندان نیمه بیرون زده" آشنا شوید. دندان نیمه بیرون زده به دندانی گفته می شود ...

بسیاری از والدین در مورد رویش دندانهای کودک یا مسائل دیگر مربوط به دهان و دندان کودکشان سوالاتی دارند. در اینجا به متداولترین سوالات والدین درباره مشکلات دندانی کودکان می پردازیم.

• چه زمانی دندانهای نوزاد شروع به رویش می کنند؟

دندانهای شیری جنین در سه ماهه اول و دندانهای دائمی در سه ماهه دوم بارداری شروع به تشکیل شدن می کنند. به همین علت هر گونه اختلالی در سلامت مادر باردار می تواند باعث آسیب به دندانهای شیری و دائمی کودک شود.  برخی داروها مانند تتراسایکلین نیز ممکن است بر رنگ و تشکیل دندانها تاثیر بگذارند. بنابراین باید در استفاده از داروها در دوران بارداری بسیار دقت کنید و همیشه پیش از مصرف هر دارو یا گیاه دارویی با پزشک مشورت نمایید.

علت نیفتادن دندان شیری چیست؟
در حالت طبیعی دندانهای دائمی زیر دندانهای شیری که در استخوان قرار دارند در زمان مشخصی شروع به بیرون راندن دندانهای شیری کرده و آنها را لق می کنند تا بیفتند و خود جایگزین آنها شوند. اغلب هنگامی که ریشه دندان شیری توسط دندانهای دائمی حل شد، دندانهای شیری بسیار لق شده و خود به خود و یا با اندکی کمک خارجی می افتند. اما گاهی اتفاق می افتد که دندان دائمی راه خود را به سمت دهان باز می کند اما نمی تواند ریشه دندان شیری را کاملا حل کند. در این شرایط دندان شیری تا اندازه ای که لازم است لق نمی شود و در زمان طبیعی نمی افتد. تحقیقات انجام شده هنوز در مورد علت بیرون نراندن دندان شیری توسط دندان دائمی به نتیجه قطعی نرسیده اند. دلایل ژنتیکی یکی از عوامل احتمالی این پدیده است اما عوامل محیطی، ضربه، عفونت و اختلالات غدد درون ریز نیز می تواند از دلایل نیفتادن دندان شیری باشد.