کاشت ایمپلنت دندان پیش از درمان ارتودنسی یا پس از آن؟

کاشت ایمپلنت دندان و درمان ارتودنسی هر دو بهبود قابل توجهی در زیبایی لبخند و عملکرد جویدن ایجاد می کنند. گاهی اوقات برای دستیابی به بهترین نتیجه از هر دو درمان ایمپلنت و ارتودنسی استفاده می شود. در مواردی که بیمار می خواهد هر دو درمان را انجام دهد، مسئله زمان بندی و تقدم و تاخر درمانها اهمیت زیادی پیدا می کند.
ابتدا ارتودنتیست و جراح دهان باید وضعیت دهان بیمار را ارزیابی کرده و برنامه ریزی درمانی برای ایمپلنت و ارتودنسی انجام دهند. در اکثر موارد بیمار باید ابتدا ارتودنسی کند تا فضای کافی برای کاشت ایمپلنت دندان فراهم گردد. به خصوص در مواردی که دندانهای مجاور جای خالی به سمت جای خالی کج شده اند و فضا را محدود ساخته اند، این موضوع اهمیت ویژه ای پیدا می کند. به علاوه دندانهایی که به شدت ناهمراستا شده و از ردیف خارج شده اند باید پیش از کاشت ایمپلنت صاف و ردیف شوند تا بتوان ایمپلنت را در بهترین موقعیت کاشت.

شکل- استفاده از ایمپلنت دندان به عنوان لنگری برای براکت ارتودنسی

در برخی موارد نادر، نیز ابتدا باید ایمپلنت کاشته شود تا به عنوان یک لنگرگاه (انکوریج) برای وسیله ارتودنسی عمل کند. اغلب در مواردی این کار انجام می شود که بیمار چند دندان طبیعی را از دست داده است و تعداد دندانها برای پشتیبانی از وسیله ارتودنسی کافی نیست.
در کودکان و نوجوانانی که فک آنها هنوز در حال رشد است، زمان بندی کاشت ایمپلنت باید به دقت صورت بگیرد. ایمپلنت دندان ممکن است برای برخی بیماران جوان که همزمان درمان ارتودنسی انجام می دهند مناسب باشد اما ارتودنتیست و جراح دهان باید برای دستیابی به نتایج مطلوب با هم تعامل داشته باشند. در بیماران جوان اگر ایمپلنت در زمان مناسبی کاشته نشود، ممکن است با رشد فک به موقعیت نامناسب جا به جا شده و در نهایت با شکست مواجه شود.
درمان ایمپلنت و ارتودنسی هر دو لبخند را زیباتر کرده و چهره را جوانتر نشان می دهند. اگر دندانهایتان باید صاف و ردیف شوند و دندانهای از دست رفته تان باید با ایمپلنت جایگزین شوند، با دندانپزشک و ارتودنتیست مشورت کنید.

http://www.northtexasoralsurgery.com/dental-implants-orthodontic-treatment/