فرایند نصب براکت ارتودنسی به دندان‌ها در 30 سال اخیر تا حد قابل توجهی تغییر کرده است. علت اصلی آن ظهور مواد و روش‌های جدید در دنیای دندانپزشکی است که امکان چسباندن مؤثرتر و کارآمدتر نگینهای براکت به مینای دندان را فراهم نموده است.
در سال 1955 تحقیقاتی صورت گرفت که به بررسی مینای دندان پرداخت و نشان می‌داد در صورتی‌ که مینای دندان پیش از چسباندن براکت اندکی دست‌کاری و آماده سازی شود، اتصال بین دندان و براکت محکم‌تر و مطمئن‌تر خواهد بود. چرا که به این ترتیب تغییرات میکروسکوپی در مینای دندان ایجاد می‌شود که امکان اتصال و پیوند قوی بین مواد چسب مخصوص دندانپزشکی و مینای دندان فراهم می‌شود. از این مفهوم غالباً در پر کردن دندان استفاده می‌شد اما بعدها در درمان ارتودنسی نیز از آن بهره گرفته شد.

بین دندانهای کودکان به دلایل مختلف ممکن است فاصله ایجاد شود. گاهی اوفات این فاصله و علت آن باید اصلاح شود و گاهی نیز نیازی به این کار نیست.
در صورتی که ¬متوجه شدید بین دندانهای کودکتان فاصله وجود دارد، باید برای بررسی آن به دندانپزشک یا ارتودنتیست مراجعه کنید.
ممکن است فاصله بین دندانها در کودک موضوع مهمی نباشد. در بیشتر موارد دندانپزشک منتظر می ماند تا دندانهای دائمی که پهن تر هستند بیرون بزنند. در بسیاری از موارد با بیرون زدن دندانهای دائمی فاصله بسته می شود.

فلوراید درمانی نیز همانند شیار پوش کردن دندان یک از موثرترین روش‌های پیشگیری از پوسیدگی دندان و حفظ سلامت دهان در کودکان است. فلوراید درمانی مؤثرترین و بی‌ خطرترین روش کاهش شیوع پوسیدگی در کودکان است به طوری که در صورتی که همراه با شیار پوش کردن دندان انجام شود منجر به 95% کاهش پوسیدگی دندان می‌شود.
فلوراید با مقاوم ‌سازی دندان در مقابل حمله ‌های اسیدی ناشی از مصرف مواد قندی و فعالیت باکتری‌هایی موجود در دهان به عنوان سپری برای مینا عمل می‌کند و در واقع توانایی بازگرداندن علائم اولیه پوسیدگی دندان در برخی موارد را دارد.

لمینیت یا ونیر (veneer) یک پوسته نازک از جنس پرسلین یا سرامیک همرنگ دندان است که برای ترمیم و اصلاح مشکلات دندانی و یا برای اهداف زیبایی مورد استفاده قرار می گیرد. لمینیت به سطح جلوی دندان چسبانده می‌شود و ظاهری شبیه به دندان طبیعی دارد.

امروز زیبایی لبخند یک فاکتور مهم در زیبایی چهره به حساب می‌آید به همین علت هر گونه اشکالی در دندان‌ها و لبخند می‌تواند اعتماد به نفس افراد را تحت تأثیر قرار دهد. یکی از این تفاوت‌ها درآوردن دندان اضافی است که وضعیتی نسبتاً شایع محسوب می‌شود. اگر شما نیز دندان اضافی دارید اصلاً نباید نگران آن باشید. در اینجا با دندان اضافی و توصیه هایی درباره آن آشنا می‌شوید.
دندان اضافی یا هایپردنشیا
در حالت نرمال همه 32 دندان دائمی در می‌آورند. در صورتی که تعداد دندان‌ها بیش‌ از این باشد به آن دندان اضافی یا هایپردنشیا (hyperdontia) گفته می‌شود. دندان اضافی ممکن است در دندان‌های شیری و یا دندان‌های دائمی دیده شود. این وضعیت هم در فک بالا و هم در فک پایین ممکن است اتفاق بیفتد. به گفته مقاله منتشر شده در Journal of Conservative Dentistry دندان اضافی در افرادی که هیچ سندرم یا بیماری مرتبط زمینه ساز ندارند، شایع نیست.