بسیاری از والدین سوال میکنند آیا پس از درمان براکت فرزندشان، لازم است فرنکتومی لبی نیز انجام شود. در اینجا نگاهی به کتابهای مرجع دندانپزشکی و ارتودنسی می اندازیم تا ببینیم فرنکتومی پس از درمان براکت لازم است یا خیر. لازم به ذکر است فرنکتومی را قبل از درمان ارتودنسی ثابت با براکت نمیتوان انجام داد، چرا که اعتقاد بر این است که تشکیل بافت همبند ممکن است مانع از حرکت دندانها به سمت یکدیگر شده و در نتیجه فاصله ای دائمی بین دو دندان جلویی بالا ایجاد شود.
فرنکتومی لبی پس از براکت: از دیدگاه ارتودنسی
یکی از کتابهای مرجع در این زمینه، Contemporary Orthodontics تالیف پروفیت است. در این کتاب احتمال بازگشت دندانها به موقعیت قبلی پس از خارج کردن براکت مطرح شده است. پروفیت میگوید:
"یکی از دلایل بازگشت دندانها ممکن است وجود فرنوم لبی بزرگ یا بیش از حد متصل، باشد. فرنکتومی پس از بستن فاصله بین دندانها و نگهداری موقعیت جدید دندانها در برخی موارد لازم است اما به سختی میتوان تنها از روی ظاهر فرنوم لبی مشخص کرد فرنوم در مشکل بازگشت دندانها به موقعیت قبلی چقدر نقش دارد. بنابراین انجام فرنکتومی پیش از درمان منع شده و پس از درمان نیز باید تنها در صورتی انجام شود که دندانها مایل به فاصله گرفتن از هم هستند و این عمل برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندانها ضروری به نظر میرسد. "

در تصویر بالا فرنوم لبی (پشت لبهای بالا و پایین) و فرنوم زبانی با فلش مشخص شده است.
فرنکتومی به عمل جراحی ساده ای برای برداشتن فرنوم گفته میشود. فرنوم تکه بافت کوچکی است که در سه ناحیه در دهان وجود دارد: پشت لب بالا و پایین که لب را به لثه (بین دو دندان جلویی) متصل کرده است و به آن فرنوم لبی گفته میشود و زیر زبان که زبان را به کف دهان متصل کرده است که به آن فرنوم زبانی گفته میشود. در صورتی که فرنوم لبی بیش از حد بزرگ باشد ممکن است بین دو دندان جلویی فاصله ایجاد کند. در چنین شرایطی فرنکتومی توصیه میشود. امروزه عمل فرنکتومی عملی شایع است، اما در چه سنی کودک باید فرنکتومی انجام دهد؟

بسیاری از افراد نمی دانند که آیا برای درمان ارتودنسی و استفاده از براکت میتوانند به دندانپزشک عمومی که تخصص ارتودنسی ندارد مراجعه کنند یا این کار تنها باید توسط ارتودنتیست صورت بگیرد.
اگر بخواهیم خیلی کوتاه به این سوال پاسخ بدهیم، بله دندانپزشک عمومی هم میتواند، اما شرایطی دارد. دندانپزشک عمومی میتواند به بیماران خود درمان ارتودنسی ثابت با براکت ارایه بدهد. اگر دندانپزشک عمومی بخواهد کار ارتودنسی انجام دهد باید استانداردها را رعایت کند. بنابراین اگر دندانپزشک عمومی میتواند به خوبی یک ارتودنتیست (متخصص ارتودنسی) دندانها را صاف و مرتب کند، میتوان برای ارتودنسی به او مراجعه کرد. بسیاری از دندانپزشکان در این زمینه با ارتودنتیستها رقابت میکنند. اما به خاطر داشته باشید که ارتودنتیستها پس از اتمام دوره دانشکده دندانپزشکی (که مدرک دندانپزشکی عمومی دریافت می کنند)، دو یا سه سال آموزش ویژه در زمینه انواع درمانهای ارتودنسی و براکت دیده اند. دندانپزشک عمومی باید دوره های آموزشی زیادی ببیند و تجربه های زیادی کسب کند تا مهارت قابل قبولی برای این کار داشته باشد.

طبق نظر سنجی اخیر انجمن ارتودنتیستهای امریکا که از والدین در مورد بیشترین نگرانی شان راجع به فعالیتهای ورزشی کودکانشان پرسیده بود، 70% از والدین گفته بودند بزرگترین نگرانی شان از این است که کودکشان در هنگام بازیهای ورزشی آسیب ببیند، با این حال 67 % اجازه داده بودند که کودکشان بدون محافظ دهانی ورزشهایی مانند فوتبال، بسکتبال و فوتبال امریکایی را انجام دهند.
برای محافظت از دهان کودکان در هنگام بازی و فعالیتهای ورزشی انواع محافظ دهان وجود دارد که به طور کلی در سه دسته جای می گیرند.
سه نوع محافظ دهان: کدام یک بهتر است
سه نوع اصلی محافظ دهان ورزشی وجود دارد. در اینجا با آنها بیشتر آشنا میشوید و بهتر میتوانید تصمیم بگیرید کدام یک بهتر است.

شاید بارها این جمله را شنیده باشید که با لبخند ریباتر می شوی، لبخند یکی از هزاران نعمت بی شاعبه خداوند است که احساس شادمانی و شعف را در فرد نمایان می کند و این احساس کاملا مسری است. وقتی به فردی لبخند می زنید حس شادی را به اطرافیان منتقل می کنید و باعث لبخند و شادی اطرافیان می شوید. در واقع لبخند یک زبان جهانیست و در بین همه ملیت ها و نژادها موجب ایجاد ارتباطی قوی می شود. ما همواره به صورت غریزی از لبخند برای بیان احساسات مثبت خود استفاده می کنیم. اما آیا به اهمیت زیبایی لبخند و دندانهایمان فکر کرده ایم؟ هرچقدر پهنای لبخند بیشتر باشد تاثیر بیشتری در بیننده یا مخاطب ایجاد می کند. تصور کنید شما دارای دندانهایی سفید، ردیف و زیبا هستید. آیا تاثیر لبخند شما بیشتر نخواهد بود ؟و شما از ایجاد ارتباط...