ونیر برای افزایش زیبایی دندان و لبخند استفاده می شود. اگر از اندازه یا شکل دندان خود راضی نیستید یا تغییر رنگ زیاد دندانتان باعث شرمندگی شما شده است به طوری که ترجیح می دهید لبخند نزنید، این مشکل را به راحتی با ونیر کردن دندانها می توانید برطرف کنید.
ونیر پوسته ناaزک همرنگ دندان است که معمولا جنس آن پورسلین بوده و بر سطح جلویی دندانها چسبانده می شود تا شکل و اندازه آنها را به صورت دلخواه شما در بیاورد. اما اگر به واسطه وارد آمدن ضربه لب پر شود یا به دلیل دیگری بخواهیم آن را عوض کنیم، آیا امکان تعویض ونیر وجود دارد؟ در اینجا درباره این سوال و سوالات مشابه دیگر بیشتر می خوانید.
آسیب دیدن ونیر دندان
به طور کلی دوام ونیرهای پورسلین با مراقبت و نگهداری مناسب 10 سال است و موارد زیادی دیده شده که طول عمر ونیر فراتر از مقدار پیش بینی شده بوده است. برای افزایش دوام ونیر باید به درستی از آن مراقبت کنید تا زیبایی لبخندتان سالهای سال حفظ شود.
نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر (retainer) برای حفظ موقعیت جدید دندانها پس از برداشتن براکت استفاده می شود. دندانها بافتهای زنده ای هستند که به مرور زمان ممکن است تغییر کنند. بسیاری از افراد که نگهدارنده ارتودنسی دارند، نمی دانند چگونه از آن استفاده کنند یا چطور باید با آن رفتار کنند. در اینجا با نکات مهمی در این زمینه آشنا می شوید:
آنالیز بایت چیست؟
آنالیز بایت (bite analysis) عملی است که برای تعیین موقعیت فک پایین نسبت به فک بالا انجام می شود. از لحاظ جایگاه فک پایین و بالا نسبت به هم، فک پایین موقعیت ثابتی ندارد. به طوری که بر اساس داده های به دست آمده از گیرنده های کوچک موجود در سیستم پریودنتال، سیستم عضلات و مفصل فک، بهترین حالت برای آن بارها و بارها توسط مغز مجددا محاسبه می شود. بنابراین سیستم جویدن میتواند به سرعت با ساییدگی دندانها و از دست دادن دندان خود را تنظیم کند. در بیشتر موارد شما تنها صبح هنگام متوجه پدیده تغییر موقعیت فک پایین می شوید. بسیاری از افراد شبها با دهان باز می خوابند بنابراین محاسبه موقعیت بهینه فک پایین در مغزشان پاک می شود. نتیجه این است که این افراد صبح هنگام احساس می کنند دندانهایشان بر روی هم تنظیم نیستند. تنها پس از چند بار حرکت جویدن، مغز موقعیت درست فک را بازشناسایی می کند. این کار بر اساس داده های گیرنده های حساس انجام می شود و به این صورت می توانید روزتان را با موقعیت درست دندانها ادامه دهید. اگر فک پایین در موقعیت نامناسبی فشار وارد کند ( مثلا به علت پرکردگی یا روکش (پروتز) دندانی نامناسب)، می تواند درد صورت، درد مفصل فک و حتی سردرد به دنبال داشته باشد.
در افرادی که مجموعه دندانهایشان کامل است، موقعیت فک به واسطه دندان بندی تعیین می شود. در افرادی که دندانهای بسیار کمی در دهانشان وجود دارد و یا اصلا دندان ندارند، دندانپزشک نیاز به اطلاعاتی راجع به چگونگی موقعیت فکها نسبت به هم دارد تا بتواند پروتز دندانی مناسبی آماده کند. آنالیز بایت ارتباط فکها نسبت به هم را به دندانپزشک نشان می دهد.
زمانی که درمان ارتودنسی تمام می شود و براکت از دهان خارج می گردد، استفاده از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر (retainer) بخش بسیار مهمی از موفقیت درمان محسوب میشود، چرا که نگهدارنده به حفظ موقعیت جدید دندانها کمک کرده و اجازه نمی دهد حاصل چندین ماه زحمت بیمار به مرور زمان از بین برود و همه چیز به نقطه شروع بازگردد. این ابزار معمولا توسط کسی ساخته می شود که درمان براکت را برای بیمار انجام داده است. به طور کلی دو نوع نگهدارنده ارتودنسی وجود دارد: ثابت و غیر ثابت. انتخاب نوع مناسب آن بستگی دارد به نیازهای بالینی و فردی، خواسته بیمار و انتظاری که از عملکرد این ابزار وجود دارد. نگهدارنده ثابت ارتودنسی نوع ثابت نگهدارنده معمولا از یک سیم نازک تشکیل شده است که در پشت دندانهای بالا یا پایین قرار می گیرد...
براکت یکی از شناخته شده ترین ابزارهای ارتودنسی است که برای صاف و ردیف کردن دندانهای کج و بهم ریخته استفاده میشود. به طور کلی دو نوع ارتودنسی وجود دارد: ثابت و غیر ثابت (متحرک). معمولا بیشتر درمانهای ارتودنسی مورد استفاده براکتهای ثابت هستند که شامل سیم و براکت میشوند و احتمالا همه با آن آشنایی دارند. اما در صورتی که شدت بهم ریختگی و نامرتب بودن دندانها خفیف باشد یا بیمار در سن رشد قرار داشته باشد، میتوان برای درمان ارتودنسی از پلاکهای غیر ثابت و قابل در آوردن استفاده کرد.
انواع ارتودنسی غیر ثابت
ارتودنسی غیر ثابت انواع زیادی دارند و از نظر عملکرد نیز متفاوتند. برخی افراد ممکن است تفاوت پلاکهای متحرک و غیر ثابت را متوجه نشوند چون همه آنها را میتوان از دهان خارج کرد.