تفاوت بین عکس پرتوی ایکس دیجیتالی و فیلمی

در گذشته برای گرفتن عکس پرتوی ایکس از فیلم استفاده می‌شد. این فیلم مشابه همان فیلم‌هایی بود که در دوربین عکاسی و فیلم‌برداری مورد استفاده قرار می‌گرفت. به این صورت که باید به درستی و با دقت در اتاقی تاریک ظاهر می‌شد. با پیشرفت تکنولوژی، عکس پرتوی ایکس دیجیتالی وارد دنیای دندانپزشکی شد. در عکس‌های دیجیتالی به جای فیلم، از حسگرهای دیجیتالی برای ایجاد و ثبت تصویر استفاده می‌شود.

در روش دیجیتالی ایجاد تصویر بلافاصله و بدون صرف زمان است. مزیت‌های عکس پرتو ایکس دیجیتالی به صورت زیر است:
• در پرتوی ایکس دیجیتالی، بیمار تحت تشعشع کمتری قرار می‌گیرد بنابراین خطرات آن برای سلامتی کمتر است.
• تصاویر ایجاد شده توسط عکس پرتوی ایکس فیلمی، اغلب وضوح و شفافیت کمتری نسبت به دیجیتالی دارند و گاهی اوقات نتایج آنها به صورتی است که باید عکس دوباره گرفته شود بنابراین بیمار باز هم بیشتر در معرض تشعشع قرار می‌گیرد.
• عکس‌های دیجیتالی را به راحتی می‌توان ویرایش نموده و به سرعت نتایج آن را مشاهده کرد. بنابراین درمان دقیق‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر خواهد بود.
• پرتوی ایکس فیلمی نیاز به استفاده از مواد شیمیایی خطرناکی برای ظاهر شدن دارند بنابراین زباله‌های خطرناکی برای محیط زیست ایجاد می‌کنند.
همیشه باید تعادلی بین نیاز به عکس پرتوی ایکس و ایمنی بیمار برقرار باشد در هر صورت هدف نهایی سلامتی بیمار است.

علت عکس‌برداری با پرتوی ایکس
عکس‌های پرتوی ایکس پزشک را قادر می‌سازد مشکلات ارتودنسی را به خوبی و با دقت بالا تشخیص داده و مشکلات احتمالی دیگری که سلامتی فرد را تهدید می‌نماید شناسایی کند. اغلب مشکلات دهان و دندان در صورتی که بی‌توجه رها شوند، تبدیل به مشکلات بزرگ‌تری می‌شوند.

http://topconcordorthodontics.com/the-use-of-x-rays-in-orthodontics.html/