لیگاچور فلزی چیست؟

لیگاچورهای فلزی از استیل ضد زنگ و نرم با قطر 0.008 تا 0.010 اینچ ساخته می شوند. از لیگاچور برای نگه داشتن سیم ارتودنسی در براکت استفاده می شود. سیم لیگاچور انعطاف پذیر بوده و می توان آن را خم کرده و در مراحل بعدی درمان پیچانده و سفت کرد تا محکم شود.

شکل- گره لیگاچور پلاستیکی
انواع براکت از نظر لیگاچور: لیگاچور سیمی، لیگاچور حلقه کشی و خود لیگاچور
جا انداختن سیم لیگاچور دور براکت و سفت کردن آن برای نگه داشتن سیم در شیار براکت کاری زمان بر است. الاستیکهایی که از جنس پلاستیک هستند (به آنها بند الاستیک یا ماژول الاستومری گفته می شود) در واقع حلقه کشی بسیار کوچک هستند که امروزه عمدتا جایگزین لیگاچورهای فلزی شده اند. چرا که جا انداختن حلقه کشی بسیار سریعتر و آسانتر است. همچنین معمولا برای بیمار حلقه کشی راحت تر است. لیگاچور پلاستیکی به دو صورت زنجیری و تکی وجود دارد. نوع زنجیری آن از زنجیرهای متصل به هم لیگاچور تشکیل شده که به تعداد تمامی دندانهای یک قوس دندانی هستند و از ایجاد فاصله بین دندانها در حین درمان نیز جلوگیری می کنند.

امروزه سیستمهای مدرن ارتودنسی شامل براکتهای خود لیگاچور نیز هستند که حاوی یک پلاک یا گیره سفت یا فنری است که سیم را در شیار براکت نگه می دارد (شکل بالا) بنابراین دیگر نیازی به الاستیک سیمی یا کشی وجود ندارد. براکت خود لیگاچور سطح کمتری از دندان را می پوشاند بنابراین علاوه بر این که کمتر دیده می شود، تجمع پلاک در اطراف آن نیز کمتر از لیگاچور است.
اگر لیگاچور براکت شکست چه کنیم؟
در صورتی که در دوره درمان سیم لیگاچور شکست به ارتودنتیست خود مراجعه کنید تا برایتان سیم را عوض کند. هرگز خودتان به در آوردن سیم لیگاچور اقدام نکنید چون ممکن است دستتان آسیب ببیند یا به براکت صدمه بزنید.

http://www.intelligentdental.com/2011/03/12/what-is-ligature-wire-for-adult-braces/