جلو زدن دندانهای جلویی در اثر فشار زبان

توجه داشته باشید این اطلاعات مربوط به کودکان است و شامل بزرگسالان نمی‌شود.
فشار زبان (الگوی غیرطبیعی بلع) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فرد در هنگام بلعیدن زبان را به جای کام، به دندان‌ها فشار می‌دهد. در حالت طبیعی بلع، میانه زبان باید در سقف دهان جای بگیرد نه بین دندان‌ها . قرار دادن زبان بین دندان‌ها باعث می‌شود دندان‌ها به جلو رانده شوند.
فشار زبان و ناهنجاری عضله صورت همه بخشی از محیط عملکردی - عضله ای پیچیده‌ای هستند که می‌تواند مشکلات زیادی در زمینه ارتودنسی ایجاد نماید. اگر مشکلات عملکردی - عضله ای به خوبی درمان نشود، درمان ارتودنسی ممکن است با شکست مواجه شود.
عمل بلع در طول شبانه روز 2000 مرتبه اتفاق می‌افتد. در هر بار بلع، زبان می‌تواند فشار لحظه ای معادل نیم تا دو و نیم کیلوگرم به ساختارهای پیرامون دهان وارد نماید. این فشار، می تواند استخوان و دندان‌ها را به سمت جلو یا دور از هم هل ‌دهد. بلع غیرطبیعی می تواند باعث ‌شود دندان‌ها به موقعیت نادرست جابه‌جا شوند و رشد صورت و دندان‌ها انحراف پیدا کند و از حالت طبیعی خارج شود.

عادت فشار زبان در نوزادان امری طبیعی است اما در حدود هفت‌سالگی باید این عادت تغییر کند به این معنی که زبان در کام قرار می گیرد و دندان‌ها کاملاً با هم تماس پیدا می کنند.
برای این که بدانید کودک هنگام بلع زبان را به دندان‌ها فشار می‌دهد یا خیر، به علائمی مانند غنچه کردن و لیسیدن لب توجه کنید.
اگر عادت فشار زبان ادامه پیدا کند، حاصل آن اوپن بایت خواهد بود. به این معنی که در هنگام بایت، دندان‌ها در تماس با هم قرار نمی‌گیرند. در این حالت معمولاً دندان‌های جلویی فک بالا جلو زده و قوس دندانی محدود شده است.

شکل- اوپن بایت

گزیدن لب یا مکیدن آن می‌تواند نقش مهمی در حرکت دندان‌های جلویی داشته باشد. از علایم این رفتار می‌توان به ترک خوردن و تورم لب پایین اشاره کرد.
اکثر بیمارانی که برای جلو زدگی دندان‌های بالایی به ارتودنتیست مراجعه می‌نمایند، دچار فشار زبان هستند.
همچنین نوعی عادت فشار زبان وجود دارد، که در آن زبان به کناره‌ های دهان فشار داده می‌شود. این وضعیت تقریباً غیر قابل درمان است مگر اینکه قوس طبیعی دندان به واسطه درمان زود هنگام درست شکل بگیرد.
اگر در درمان ارتودنسی دندان‌های جلویی که دچار جلو زدگی هستند، به عقب کشیده شود اما عادت فشار زبان برطرف نشود ممکن است پس از درمان دوباره دندان‌ها به جای اول خود باز گردند. بنابراین ترک این عادت اهمیت زیادی دارد. برای این کار اگر ورزش‌هایی که ارتودنتیست در حین درمان توصیه می‌نماید مؤثر نبود، باید از گفتار درمانی کمک بگیرید. البته متاسفانه فقط برخی از گفتار درمانگرها دانش کافی را برای برطرف کردن این مشکل دارند.
در مواردی که عادت فشار زبان شدید باشد، یک وسیله ارتودنسی غیرثابت استفاده می‌شود تا حرکت زبان به سمت جلو (دندان‌های جلویی) را مسدود نماید (قفس زبان: تانگ گارد).

شکل- وسیله ارتودنسی (قفس زبان) برای مقابله با فشار زبان
متأسفانه گاهی به علت عدم پشتیبانی والدین یا عدم همکاری بیمار، عادت فشار زبان هرگز اصطلاح نمی‌شود. در هر صورت اگر این وضعیت درمان نشود، نتایج درمان ارتودنسی پایدار نخواهد بود.
اغلب مکیدن انگشت اگر شدید باشد منجر به الگوی غیرطبیعی بلع می شود. در اثر این عادت، استخوان و دندان‌های جلویی به شدت انحراف پیدا می‌کنند. همان طور که در تصویر زیر می‌بینید در اثر عادت مکیدن انگشت، دندان‌ها از موقعیت مناسب کاملاً خارج شده‌اند. به همین علت تلاش شده است به کمک براکت دندان‌ها به موقعیت مناسب بازگردند.

عوارض فشار زبان
فشار زبان می‌تواند به مشکلات زیر منجر شود:
- عقب ماندن فک پایین
- عدم تکامل رشد فک (ماگزیلا) و باریک و کشیده ماندن صورت
- ضعیف شدن عضلات لب و گردن
- کشیدگی بینی و غیر طبیعی شدن مسیر هوایی
- تنها در صورت انقباض عضلات چانه لبهای بالا و پایین در تماس با هم قرار می گیرند
- انقباض غیر طبیعی عضله در حین فشار زبان که باعث می شود صورت در اثر فعالیت بیش از حد عضلات دچار چین خوردگی و پیری زودرس شود.
- رشد غیر طبیعی و باریک شدن کام
- اوپن بایت (عدم تماس دندانهای بالا و پایین)
عادت فشار زبان طول دوره درمان ارتودنسی را افزایش می دهد چرا که دائما در حین درمان زبان به دندانهای جلویی فشار وارد می کند و نمی گذارد به موقعیت مناسب باز گردند. پس از خارج کردن براکت هم طبیعتا نتایج درمان از بین رفته و دوباره دندانها به موقعیت بد سابق باز می گردند.

http://www.drbiteright.com/Oralhabit.htm