بیرون کشیدن دندان نهفته از زیر لثه با ارتودنسی
یکی از دندانهایی که بیشتر از بقیه دچار نهفتگی می شود، دندان نیش است. دندان نیش به دندانهای کنار دندانهای جلویی مرکزی گفته می شود یعنی اگر از دندان وسطی به سمت عقب دهان برویم، دندان شماره سه، دندان نیش است. پس از دندانهای عقل، بیشترین آمار نهفتگی دندان به دندانهای نیش بالایی اختصاص دارد. دندانهای نیش نقش مهمی در دهان ایفا می کنند.
وظیفه دندانهای نیش
بستن فاصله بین دندانها – دندانهای نیش آخرین دندانهای جلوی دهان هستند که در جایگاه خود قرار می گیرند و به بستن فاصله بین دندانهای بالایی کمک می کنند.
بریدن غذا – دندانهای نیش نقش مهمی در جویدن غذا ایفا می کنند. این دندانها برای پاره کردن و بریدن غذا لازمند.
هدایت دندانهای مجاور – دندانهای نیش نقش مهمی در همراستایی دندانهای دیگر و شکل دهی بایت ایفا می کنند. هنگامی که فکهای خود را می بندید اولین دندانهایی که به هم می رسند نیش هستند و دندانهای دیگر را به جای خود هدایت می کنند. دندانهای نیش برای همراستایی و عملکرد دندانهای دیگر اهمیت دارند. اگر جای آنها خالی بماند یا نهفته باشند، عملکرد و زیبایی لبخند تحت تاثیر قرار می گیرد.
بیرون کشیدن دندان نهفته از زیر لثه
همان طور که گفته شد دندان نهفته در زیر لثه گیر کرده است بنابراین اصلا نمی تواند به وظیفه خود عمل کند. دندانهای عقل اگر چه بیشترین آمار نهفتگی را دارند اما عملکرد آنها به اندازه دندانهای نیش حیاتی نیست و در بسیاری از موارد پیش از بروز مشکل، دندانهای عقل نهفته، کشیده می شوند. اما در مورد دندانهای مهم دیگر مانند دندان نیش، باید درمانهای دیگر مد نظر قرار بگیرد تا دندان حفظ شده و مورد استفاده قرار بگیرد. دندانهای نیش معمولا آخرین دندانهایی هستند که رویش می یابند به همین علت در موارد کمبود فضای فک، جای کافی برای بیرون زدن این دندانها باقی نمی ماند. رویش دندانهای نیش در حوالی 13 سالگی روی می دهد.
معمولا علت نهفتگی دندان نیش، وجود دندان اضافی یا زایده های غیر معمول که باعث باریک شدن یا انسداد مسیر رویش دندان نیش می شود و یا کمبود فضا و بهم فشردگی دندانهاست. به همین علت انجمن ارتودنتیستهای امریکا توصیه می نماید غربالگری با عکس پرتوی ایکس پانورامیک و معاینه دندانپزشکی باید از سن هفت ساگی در همه کودکان صورت بگیرد تا این مشکلات پنهانی، شناسایی شوند.
درمان این انواع مشکلات دندانی بستگی به شرایط دارد. معمولا با براکت ارتودنسی تلاش می شود فضای کافی برای رویش دندان نهفته دائمی، ایجاد شود. همچنین ممکن است لازم باشد با عمل جراحی دندان شیری کشیده شود یا دندان دائمی که مسیر بیرون زدن دندان نیش را مسدود کرده است، جا به جا یا کشیده شود. همچنین ممکن است جراح، دندان اضافی یا زایده ای که در مسیر دندان نهفته قرار دارد را با عمل جراحی بردارد. اگر در سن 11 یا 12 سالگی، مسیر بیرون زدن دندان پاکسازی و باز شده است و فضای لازم برای بیرون زدن آن در قوس دندانی مهیاست احتمال این که دندان نیش نهفته خود به خود حرکت کرده و از جایگاه درست بیرون بزند زیاد است.
اگر دندان نهفته مدت زیادی به حال خود مانده و علیرغم باز بودن فضا و مسیر، تا 13 یا 14 سالگی هنوز بیرون نزده است مداخله باید صورت گیرد. اگر بیماری که دندان نیش نهفته دارد، سن زیادی داشته باشد (بالای 40 سال) احتمال جوش خوردن دندان به استخوان زیاد است (آنکیلوز). در صورتی که دندان نهفته به استخوان فک جوش خورده باشد، تنها راه ممکن کشیدن دندان و جایگزین کردن آن با بریج یا ایمپلنت است.
ارتودنتیست براکت را به دندانها وصل می نماید تا دندانها حرکت کرده و فضای کافی برای بیرون زدن دندان نهفته، فراهم شود. سپس باید لثه روی دندان نیش نهفته برش بخورد تا ارتودنتیست به دندان دسترسی پیدا کند. این کار طی یه عمل ساده و تحت بی حسی موضعی صورت می گیرد. پس از آن سیستم براکت به این دندان وصل می شود و یک زنجیر ارتودنسی به براکت وصل می شود. سپس بافتهای لثه بخیه خورده و بسته می شوند.
اندکی پس از جراحی (یک تا چهارده روز) ، بیمار به ارتودنتیست مراجعه می نماید تا زنجیر متصل به دندان نیش نهفته، به سیم ارتودنسی وصل شده و تنظیم شود تا دندان نهفته به سمت جایگاه اصلی خود کشیده و هدایت شود. این فرایند به دقت تحت کنترل ارتودنتیست قرار دارد و تدریجی ظرف چند ماه تا یک سال انجام می شود. بهبودی معمولا سریع حاصل می شود و تنها اندکی ناراحتی و تورم پس از عمل تجربه می شود.
https://jawdoctor.com/orthodontic-exposure-impacted-canines/
When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.
Comments